Is de wijn uit de solera-vaten gehaald, dan is hij klaar om gebotteld te worden of eventueel gemengd met andere wijnen voor het creëren van bepaalde sherrywijnsoorten. In dit geval gebeurt het dikwijls dat het aldus verkregen mengsel enige tijd terugkeert naar houten vaten voor zijn definitieve samenstelling.
Wat betreft de te bottelen wijnen, die worden eerst onderworpen aan een klaringsproces, gewoonlijk door bentoniet en albumine of gelatine, stoffen die de klaring bevorderen door het meevoeren van de vaste zwevende stoffen. Na de klaring volgt het filtreren en in de meeste gevallen een koude behandeling. Dit wordt gedaan om de vorming van de bitartraatkristallen (die zich anders met de wijn al in de fles zouden kunnen ontwikkelen), uit te lokken door middel van een bruuske temperatuurwijziging. Afhankelijk van het alcoholgehalte van de wijn wordt deze behandeling een aantal dagen uitgevoerd aan temperaturen die schommelen tussen -7 en -11º.
Na van de kristallen bevrijd te zijn dankzij de koude behandeling, wordt de wijn opnieuw gefiltreerd en volledig transparant en helder gebotteld.
Om de organoleptische kenmerken van de wijn zo lang mogelijk te behouden en het effect van de mogelijke aanwezigheid van lucht in de fles te vermijden, gebruiken de bodega's dikwijls botteltechnieken met inert gas. Er wordt een kleine hoeveelheid stikstof gespoten in de flessen nadat ze gevuld zijn en voor de kurk geplaatst wordt. Stikstof is een volledig inert gas dat zwaarder weegt dan lucht, deze verplaatst en laat toe dat de fles gesloten wordt zonder dat er zuurstof binnenin de fles de aanwezig blijft.
De wijn is nu klaar voor zijn definitieve reis naar de consument.
Het zogenoemde “en rama” bottelen van sherrywijnen, dat steeds vaker op de markt voorkomt, is een categorie waarvoor nog geen strikte reglementaire definitie bestaat. De letterlijke betekenis van “en rama” is “van de tak”, wat inhoudt dat de wijn rechtstreeks uit het vat wordt gedronken of gebotteld, alsof we een vrucht eten die we net van de boom plukken.
In de praktijk is dit echter niet letterlijk mogelijk, omdat de wijn vóór het bottelen op zijn minst gefilterd moet worden. Dit kan met een zeef om de grovere vaste deeltjes te verwijderen die zich in het vat kunnen bevinden of, in het geval van Fino of Manzanilla, met een filter dat de doorgang van gisten verhindert.
Met het "en rama"-concept wordt ernaar gestreefd een zo goed mogelijke versie van de wijn uit de solera in een fles te krijgen, alsof we hem rechtstreeks uit het vat drinken.
Afhankelijk van het soort en de rijping van de wijn, vertoont deze een grotere kleurintensiteit en minder helderheid in het glas, vooral als hij vóór consumptie gekoeld is:
“En rama”-wijnen die geen stabilisatieproces hebben ondergaan, zullen in de fles een snellere evolutie kennen. Zoals bij elke gerijpte wijn, zal de wijn verschillende nuances en een complexiteit verwerven, waarvan de kwaliteit en duurzaamheid zullen afhangen van de oorspronkelijke kwaliteiten van de gebottelde wijn.
